Trip doorheen Roemenië

Hello everyone

Vandaag vertel ik jullie over de rondreis doorheen Roemenië van vorige week. Op maandag 06 juni vertrokken we met de auto en op zaterdag 11 juni kwamen we terug aan in Budapest. Ondertussen hadden we verschillende streken van Transsylvanië, Moldavië en Maramures (dichtbij Oekraïne) doorkruist.

De eerste dag zaten we voornamelijk in de auto. We moesten een lange afstand overbruggen om vanuit Budapest in Roemenië te geraken. Tegen de avond kwamen we dan eindelijk aan in de eerste stad, Medias genaamd. Hier bevindt zich het kerkkasteel en de 'Ropemakers Tower' waar Dracula (Vlad de Spietser) gevangen zat.

Bovendien ontdekten we hier dat Roemenië een uur voorloopt op zowel België als Hongarije. Daarom konden we er niet lang verblijven aangezien we op tijd moesten inchecken in ons hotel.

De eerste nacht sliepen we in het dorpje Biertan. Biertan is een van de armste dorpjes waar we hebben rondgelopen, maar onderweg zijn we nog meerdere armere dorpen doorkruist. Paard en kar, Hooi bergen, Herders met hun kudde, Waterputten,... hebben we meer dan genoeg gezien de afgelopen week, het hoort bij het Roemeense landschap.

 Onderaan zie je de 'weerkerk'. Dit is één van de eerste Saksisch-Duitse nederzettingen. Het is een versterkte kerk gebouwd door de Saksen ter verdediging van de dreigende Turken.
De streek van Biertan is bewoond door landelijke Roemenen met nog Duitse en Hongaarse tradities.

Zo zat de eerste dag van de reis er al snel op. We hebben vaak onze ogen opengetrokken. We hebben vele mensen bekeken, maar zijn zelf ook enorm veel bekeken geworden.

Op dag 2 reden we verder door Transsylvanië. De eerste stop was een orthodox klooster in Sambata de Sus.

Dit klooster is gelegen in prachtige natuur, met grote akkers en hoge bergen. Iets wat we nog veel te zien zouden krijgen in Roemenië, want Roemenië kan wel arm ogen, maar het is rijk aan veel groen.

Na dit bezoek reden we door naar de stad Bran, in de buurt van Brasov. In Bran hebben we een bezoek gebracht aan één van de meest romantische kastelen van Roemenië. Een andere naam voor dit kasteel is het kasteel van Dracula. Het is een versterkte burcht vol met legendes, vooral die van de prins Vlad Tepes (Dracula). Het werd opgetrokken in 1382 bovenop een uitstekende rots, van waaruit men een belangrijk uitzicht heeft op de regio.

Na even rondgedwaald te hebben in dit ware doolhof, reden we verder naar Brasov. Dit zou onze tweede verblijfplaats worden. Brasov is een unieke middeleeuwse stad met veel gerestaureerde huizen. In 1234 noemde de stad Corona. In de middeleeuwen was dit een economisch handelsknooppunt en moest het zich verdedigen tegen de oprukkende Turken.
In deze stad bevindt zich de 'Zwarte Kerk'. Het is het grootste gotische religieus gebouw in Europa, met ook het grootste orgel.

Deze stad was de modernste die we gezien hebben. Er heerste een modernere sfeer en de huizen waren in een betere staat dan die van de vele dorpjes die we doorkruist hebben. De mensen hadden hier een rustiger bestaan en hadden zelfs de tijd om buiten een potje te schaken op grote schaaktafels.

De derde dag brachten we eerst een bezoek aan de burchtkerk van Prejmer. Dit is een kerk die beveiligd werd door eromheen een omwalling op te trekken. Er waren heel wat kleine kamertjes aanwezig en eveneens een 400m lange gang om zich te verdedigen tegen allerhande aanvallen.

Vervolgens reden we door naar Sighisoara. Deze stad kent vele monumenten die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan. Wij bezochten de klokkentoren, de kerk op de heuvel en de overdekte trappen. Sighisoara is de geboorteplaats van Vlad de Spietser, ook wel Dracula genoemd.
Bij het binnenkomen in de stad valt onmiddellijk de grote klokkentoren op.

Na een gezellig pleintje bereik je dan de overdekte trappen. Deze trap, die 150 treden telt, werd aangelegd voor de Duitse scholieren die bovenop de berg les volgden. Nog steeds wordt deze trap dagelijks gebruikt door de vele jongeren die naar school gaan in het Duitse lyceum bovenop de berg.

 Bovenaan bevond zich ook de kerk. Het is in mijn ogen een normale kerk, dus ik begrijp niet heel goed waarom die op de werelderfgoedlijst staat. Er bevind zich ook een schattig huisje dat een prachtig uitzicht heeft op de stad.

Na het bezoek aan deze stad reden we verder naar Parajd. Hier bevind zich een zoutmijn die vele ziektes zou helpen genezen. Ik heb daar zo mijn bedenkingen bij.
Aan het meer kwamen we wel mensen tegen die zich van onder tot boven insmeerden in de modder (zelfs gezicht en haren). Vervolgens lieten ze zich opdrogen om daarna in het zoute water (waarin je dus drijft) alle modder proberen af te spoelen. Je kan het je al voorstellen dat dat een grappig zicht is.

Die avond sliepen we in het hotel 'Edelweiss'. Het was een hotel gelegen in een dal en zo konden we dus met veel groen om ons heen rustig naar dromenland gaan.

De volgende (en vierde) dag gingen we de Karpaten doorkruisen. De Karpaten vormen een halfcirkelvormige keten die geopend is naar het Westen. Ze beginnen in Bratislava (Slowakije) en eindigen op de grens tussen Roemenië en Servië. Het langste stuk ervan bevindt zich in Roemenië. Over het algemeen is het er zeer bosrijk en is het een dunbevolkt gebied.
Bij het doorkruisen van dit zeer mooi stukje natuur, maken we een stop aan de Bicaz-canyon. Dit is één van de spectaculairste canyons in Roemenië.

Wanneer we verder rijden met de auto, passeren we ook nog het Lacu Rosa. Het rode meer is ontstaan in 1834 op natuurlijke wijze, door een grondverschuiving die de Bicaz rivier blokkeerde.

We zetten onze reis verder in de richting van Moldavië. Hier bezoeken we één van de beschilderde kloosters. Naar mijn mening was dit niet echt geslaagd, al begrijp ik dat er enorm veel werk ingekropen is.

Deze nacht verbleven we in het Dracula hotel.

Dag 5 reden we door de bergen naar Maramures. Dit is het land van oude tradities en houten kerken. Dit is de streek waar ze met hout overweg kunnen.
Eerst gingen naar Ieud (de eerste letter is een 'i' geen 'l'), waar zich het oudste houten gebouw van Europa bevind (14e eeuw).
Vervolgens gingen we naar het Barsana klooster. Dit klooster bevat de hoogste houten toren van Europa.

Nadien reden we nog door naar Sapanta. Hier bevind zich een 'vrolijk kerkhof'. Het is een kerkhof met allemaal blauwe kruisje met een tekst (in het Roemeens) en een tekening erop. Uit de tekening kon je dan afleiden welk beroep deze persoon had of hoe hij/zij om het leven is gekomen. In de tekst kon je vaak afleiden hoe oud de persoon geworden was.
Wat opviel aan deze graven is dat vele mensen er zeer vroeg overlijden. We zijn verschillende graven tegengekomen die de 20jarige leeftijd niet gehaald hebben. Bovendien zijn er ook veel ongelukken gebeurd, met auto's, vrachtwagen en treinen. Best wel hard om te zien dus.

Op de eerste foto zie je het graf van een boer. In het midden heb je een overzicht van enkele graven. En rechts geeft aan dat een kindje, van amper 3 jaar oud, onder een auto terecht gekomen is.







Na deze stop gingen we terug naar het stadje waar we die avond voor het laatst op Roemeense bodem zouden slapen. Hier kwamen we, tot grote verrassing, 'de Lijn' bussen tegen. Nu weten we dus waar onze oude bussen naartoe gaan. Ook bepaald auto's kwamen van België aangezien ze nog stickers met Belgische plaatsen op de auto gekleefd hadden. De Belgen zijn dus goed in het verkopen van hun oude rijtuigen, de Nederlanders verkopen hun afvalbakken (gelijk onze groene bakken). Ik ben blij dat ik een Belg ben in plaats van een Nederlander :p.

De volgende dag keerden we terug naar Budapest. Onderweg maakten we nog een tussenstop in het Hongaarse stadje Eger, maar dat was al de derde keer dat we er kwamen, dus dat was niet heel echt de moeite waard.


Zo was alweer een week in het buitenland voorbij gevlogen. We hebben vele rare dingen gezien en hebben vaak onze ogen opengetrokken. We hebben mensen bekeken en zijn zelf ook bekeken geworden.
Maar hetgeen me het meeste zal bijblijven van deze reis is het volgende:

• Roemenen rijden met paard en kar terwijl ze aan het bellen zijn met een GSM en ze aan hun bouwvallige huisjes een schotelantenne hebben hangen. 
• Bovendien wordt hier nog enorm veel aan landbouw gedaan, maar dan wel met zeisen, paarden (hier en daar een uitzondering van een tractor),... 
• Er wordt nog enorm veel gebedeld in dit land, armoede was achter elke hoek aanwezig.
• Er is slechts 1 hoofdweg, die nog vaak vol gaten zit. Als je de hoofdweg verliet, kwam je vaak op onverharde wegen terecht.
• Roemenië kent een heel mooie natuur, met veel groen en mooie bergen.
• Hooi bergen, herders, koeien op straat en paard en kar zijn dingen die je om de 5 minuten rijden zeker bent tegengekomen.
• Een begrafenis verloopt op een oude, traditionele manier. De geestelijke komt naar het huis voor de gebeden. Vervolgens vertrekken de mannen (waarvan sommige vaandels dragen) voor het paard en de kar. Wordt de kist op een met doeken bedekte kar gelegd en vervoerd. En volgen vervolgens de vrouwen deze kist.
• Tot slot is alles er zeer goedkoop voor ons als Westerse mens. Flesjes drinken van een 0.5l (fanta, cola,...) kon je krijgen voor soms 2 lei (0.5€).

 Nu hebben jullie ook een klein beetje een beeld van Roemenië. Ik heb vaak mijn ogen opengetrokken en verwonderd naar buiten gestaard. Het is een land waar ik waarschijnlijk niet snel naar terug zal keren.

Ik ga hier nu nog verder genieten van mijn laatste 10 dagen op Hongaarse bodem. Nog enkele souvenirtjes kopen, afscheid nemen van sommige mensen en herinneringen ophalen van de afgelopen 5 maanden.
Nog veel plezier en succes voor jullie allemaal op de Belgische bodem :)

Groetjes,
Greetje